«Ένας άντρας μεγαλώνει, ζει και πεθαίνει χωρίς ποτέ να μάθει ποιος ήταν ο πατέρας του – ο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Ένας άλλος θα περάσει όλη του τη ζωή αγαπώντας λάθος άνθρωπο για πατέρα – Μήτρος Αγραφιώτης το όνομά του. Οι δρόμοι τους θα συναντηθούν στα αίματα και στις θυσίες της Επανάστασης του ΄21. Τους ενώνει ο πόθος για την ελευθερία της πατρίδας, αλλά και κάτι βαθύτερο που ο ένας το αγνοεί και ο άλλος το αποσιωπά επίτηδες.
Πολλά χρόνια αργότερα, όταν πια εκείνο που έχει μείνει απ΄ όλα αυτά είναι ένα αμήχανο αίσθημα ευγνωμοσύνης, το ερώτημα συνεχίζει να βασανίζει τον αφηγητή από την παιδική του ακόμη ηλικία: ήρωας γεννιέσαι ή γίνεσαι»· [από το οπισθόφυλλο του βιβλίου].
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό και με ανεπιτήδευτο λογοτεχνικό ύφος βιβλίο που διαβάζεται απνευστί. Κόβει την ανάσα το «Εδολοφονήθη;» (σσ. 161-180) όπου, τελικά, ο συγγραφέας Κώστας Ακρίβος κλίνει προς την άποψη ότι ο θάνατος του «καπιτάνου» Καραϊσκάκη είχε ηθικούς αυτουργούς: τον Μαυροκορδάτο, τον Τζωρτς και τον Κόχραν. Για τις τελευταίες στιγμές του «Καραϊσκου», πέραν τούτου του βιβλίου του Κώστα Ακρίβου, ο φιλίστωρ αναγνώστης, παράλληλα, καλό είναι να συμβουλευτεί: Τα Καπάκια του αξέχαστου Κωστή Παπαγιώργη και το: Ο θάνατος του Καραϊσκάκη, συμπτωματικό γεγονός ή οργανωμένη δολοφονία του Δημήτρη Σταμέλου· το πρώτο από τις εκδόσεις Καστανιώτη (2003) και το δεύτερο από τις εκδόσεις Εστία (1985).
Βλ., και εδώ Α.Ι.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου