Μάρκος Μέσκος (1935 – 2019)· ένα ανοιχτό βιβλίο ποίησης και πεζογραφίας

ΤΟ ΧΙΟΝΙ

«Φαρμακωμένα τα γηρατειά ψέματα λένε

Δεν άνοιγαν τα χείλη του πώς να μιλήσει

σαν κάτι μεταξύ ζωής και θανάτου –

κοσκίνιζε το χιόνι ο ουρανός

χειμώνα καιρό δίσεκτα χρόνια

το φόρτωνε στα μονοπάτια της σιωπής

τώρα λευκά τα ρόδα τ’ ουρανού στο χώμα

κάτω από το πέλμα της περαστικής ζωής

εκεί που ο νεκρός ασάλευτος

ετοίμαζε τα λευκά του δώρα εξισωμένος

στον Βοριά στον Νοτιά στην κόκκινη Δύση

και στα προνόμια της άπιστης Ανατολής».

(Θεσσαλονίκη, 28-31.1.2017).

ΠΗΓΗ: ΑΠΟΙΚΙΑ· Περιοδικό Λόγου και Τέχνης

ΣΧΟΛΙΟ: Έχω τη γνώμη ότι η ποίηση είναι το αλφάβητο για κάθε άνθρωπο, ακόμη και τον αγράμματο. Θλιβερή, πράγματι, η είδηση του θανάτου του Μάρκου Μέσκου, «τελευταίου μεταπολεμικού ποιητή». Ολόκληρο το ποιητικό και πεζογραφικό έργο του - προσωπική εκτίμηση είναι αυτή - αποτελεί μεγάλο, ζωντανό μάθημα. Διαβάζοντάς το και φυλλομετρώντας το πολλές φορές, νιώθω εκείνο το «πλούσιο απόθεμα αγάπης για το πάτριο φυσικό και κοινωνικό χώρο» στο οποίο έζησε ο Μάρκος Μέσκος. 

Α. Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ