«Ο Ωριγένης ωνομάσθηκε αδαμάντινος για τον εξαίρετο χαρακτήρα του και χαλκέντερος για την ακαταπόνητη συγγραφική του δράση. Έμαθε ενωρίτερα την εβραϊκή γλώσσα και συνέλαβε το μεγαλεπήβολο σχέδιο να ετοιμάση κριτική έκδοση της Παλαιάς Διαθήκης. Η ερμηνεία της Παλαιάς Διαθήκης δίχως την κριτική έκδοση ήταν κατά την πεποίθησή του αδύνατη. Η ελληνική φιλολογική επιστήμη καταπιάνεται λοιπόν τώρα εν τω προσώπω του Ωριγένους αποφασιστικώς με τα ιερά βιβλία των Εβραίων. Το μνημειώδες έργο του τα «Εξαπλά» είναι ο καρπός της τεραστίας κριτικής εργασίας του Ωριγένους. Ωνομάσθηκε έτσι, γιατί περιείχε σε έξη κατά παράταξιν στήλες έξη κείμενα. 1) Το εβραϊκό εις το πρωτότυπο 2) το εβραϊκό με ελληνικούς χαρακτήρες 3) τη μετάφραση το Συμμάχου 5) τη μετάφραση των Εβδομήκοντα και 6) τη μετάφραση του Θεοδοτίωνος. Το τεράστιο τούτο έργο, το οποίο συνετελέσθη κατά το 232-254 εις την Καισάρεια υπήρχε εκεί ως τις αρχές του 7ου αιώνα, οπότε κατεστράφη με την κατάκτηση της πόλεως από τους Άραβας. Για τα Εξαπλά Γράμματα ο Ωριγένης μεταχειρίσθηκε ως υλικό, εκτός από τα κείμενα που αναφέραμε και άλλες ελληνικές μεταφράσεις ωρισμένων βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης, τις οποίες πρώτος αυτός επρόσεξε. Η μετάφραση των Εβδομήκοντα δεν τον ικανοποιούσε, γιατί δεν απέδιδε με ακρίβεια το εβραϊκό κείμενο. Κατά την εργασία του εφήρμοσε ακόμη και τη γλωσσική στατιστική μέθοδο, η οποία μόλις στον 19ο αιώνα ανέζησε πάλι».
Ι. Ν. ΘΕΟΔΩΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ. (1959). Πλάτων – Πλωτίνος – Ωριγένης. Αθήναι, σσ. 66-67.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου