Θεός, θρησκεία και πίστη στον Λούντβιχ Βιτγκενστάιν

«Ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείς τη λέξη “Θεός” δεν δείχνει ποιόν εννοείς, αλλά τί εννοείς». 

✮✮✮

«Θρησκευτική πίστη και δεισιδαιμονία είναι ξέχωρα πράγματα. Η μια (η δεισιδαιμονία) απορρέει από τον φόβο και είναι ένα είδος ψευδοεπιστήμης. Η άλλη είναι μια μορφή εμπιστοσύνης». 

✮✮✮

«Η ιστορική αφήγηση στα Ευαγγέλια θα μπορούσε, από την ιστορική σκοπιά, να αποδειχτεί ολότελα λανθασμένη, και όμως η πίστη δεν θα έχανε τίποτε εξαιτίας αυτού του γεγονότος· όχι, ωστόσο, επειδή τάχα αφορά “παγκόσμιες αλήθειες”, αλλά επειδή η ιστορική απόδειξη (το παιχνίδι της ιστορικής απόδειξης) δεν αφορά την πίστη. Αυτή η αφήγηση (τα Ευαγγέλια) συλλαμβάνεται από ανθρώπους που πιστεύουν (με άλλα λόγια: αγαπούν). Αυτή είναι η βεβαιότητα του “να δέχεσαι κάτι ως αληθές” και τίποτε άλλο». 

ΛΟΥΝΤΒΙΧ ΒΙΤΓΚΕΝΣΤΑΪΝ.(2007). Στοχασμοί. Πρόλογος – Επιλογή - Μετάφραση – Σχόλια Κ. Κωβαίος, Αθήνα: Στιγμή. σσ. 71 (331), 72-72 (343), 75 (354).