«Ο ρόλος ενός ποιητή σήμερα μπορεί να είναι ευρύτερος, πολύ σημαντικότερος από το να εκδίδει ένα ποιητικό βιβλίο κάθε χρόνο ή κάθε πέντε χρόνια. Ο ρόλος του ποιητή είναι καθαρά πολιτιστικός, με την έννοια ότι μπορεί να πάρει μέρος στο πολιτιστικό γίγνεσθαι των ημερών. Μπορεί να είναι όμως και πολιτισμικός, με την έννοια ότι ενδιαφέρεται για το πολιτιστικό παρόν άλλων εποχών του τόπου όπου γεννήθηκε ή της χώρας στην οποία έζησε, με μια διάθεση κριτική του αποθησαυρισμένου πολιτισμικού παρελθόντος του τόπου.
Ένας άλλος ρόλος μπορεί να είναι κοινωνικός. Κι επειδή είμαι και εκπαιδευτικός, μπορώ να πω ότι ο ρόλος είναι ίσως κι ο πιο ενδιαφέρων, απ΄ την άποψη ότι ο ποιητής δεν καλείται μόνο να εκδίδει βιβλία της άλφα ή της βήτα αξίας, αλλά καλείται να παίξει ένα ρόλο κοινωνικό στο καθημερινό γίγνεσθαι, που δεν είναι μόνο πολιτισμικό αλλά έχει πολλαπλό χαρακτήρα. Κι από αυτή την σκοπιά μπορεί να βλέπουμε τον ρόλο του ποιητή σαν εκπαιδευτή· ένα ρόλο κοινωνικό, να εκπαιδεύει ομάδες κοινωνικές, και προπάντων τους νέους, οι οποίοι – η πείρα δεν κληροδοτείται – δεν είναι δυνατόν να αντιληφθούν τη σημασία της οπτικής γωνίας ενός συγγραφέα, ενός ποιητή ο οποίος έχει στην πλάτη του σαράντα – πενήντα χρόνια δημιουργικής πνευματικής ζωής».
«Ο ρόλος του ποιητή μπορεί να είναι πολύ ευρύτερος από το να εκδίδει ένα βιβλίο». Συνέντευξη του Νίκου – Αλέξη Ασλάνογλου στον Μισέλ Φάις, στο: Εντευκτήριο, τχ. 36 (Φθινόπωρο 1996), σ. 13.
Ο Νίκος – Αλέξης Ασλάνoγλου το 1968· Φωτογραφία από το αρχείο του Ντίνου Χριστιανόπουλου, στο: Εντευκτήριο, τχ. 18 (Μάρτιος 1992), σ. 103.
